Zij dronk ranja met een rietje, mijn Sophietje
Op een Amsterdams terras
Zij was Hollands als het gras
Als een molen aan een plas
Ik wist niet wat ik moest zeggen
Uit moest leggen
Iets wat Cupido wel weet
Dat ze mij meteen iets deed
Meteen iets deed
refr.:
Ik zag meisjes in Parijs en in Turijn
In Helsinki, in Londen en Berlijn
Waar ik op de wijde wereld was
Zij mochten er wel zijn
Maar de mooiste van de mooisten is Sophie
In de liefde is ze zeker een genie
Want een meisje als Sophietje is een lentesymfonie
In haar stem hoor ik een liedje, melodietje
't Is een liedje met een lach
Dat ik hoor sinds ik haar zag
Sinds ik haar zag
refr.
Zij dronk ranja met een rietje, mijn Sophietje
Op een Amsterdams terras
Toen wist ik dat mijn Sophie de liefste was