[Intro]
(Thailand's Most Blunted)
[Chorus]
ดื้อด้านเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง บึ้งหน้าเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง
พูดมากเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง รูดก้านเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง
เติมเต็มเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง เดินเกร็งเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง
โดนเล็งเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง flow กระเด็นเอาซะหูเปื้อน
[Verse 1: Rhymekhamhaeng]
คำคมกูลับปาก มองไกลไปลับตา
ตบแขนเหมือนขัดฉาก ยีใบละชักชา
เพื่อนกูก็ขี้ปล้น รถเข็นเด็กยังซัดมา
พอกูถามว่าทำอะไร มันบอกจะเอาไปยัดยา yeah
สุดจะจม ตอนกุจุดบุษบง uh
พี่กูเอามะตอยกับนีออนขูดมาชง hey
หยุดอย่าซน เดี๋ยวหมานายบุกมาดม
ก็ไม่รู้จะทำยังไง ตอนกู high ดูดชะอม
[Verse 2: อารมณ์]
พวกกูเมาละหลุดสัส ตบหัวเข็มขัดแล้วเข้าเล่น
แขนที่เชือกรัดและเข็มปัก ก่อนที่จะฉีดไปเข้าเส้น
เลือดที่แขนมันบวมเป่ง เด็กๆ ทำหน้าแบบงงงวย
เพื่อนมันถามถ้าฉีดไม่เมา กูบอกต้องฉีดที่ตรงควย
แล้วกูห้ามเพื่อนที่อยากลอง มันตอบกลับมาว่าไหวนาย
กูเมาละนึกว่าเพื่อนมันหลับ ไอ้สัส มันกลับมาไหลตาย
กูยืมโทรศัพท์ของคนจร พูดกับตำรวจแบบจนตรอก
และนามที่ไม่ประสงค์ จากนั้นนั่งกับหม้อที่วนแล้วดมต่อ
[Chorus]
ดื้อด้านเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง บึ้งหน้าเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง
พูดมากเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง รูดก้านเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง
เติมเต็มเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง เดินเกร็งเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง
โดนเล็งเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง flow กระเด็นเอาซะหูเปื้อน
[Verse 3: H2o]
Flow กูโบยบิน คล้ายศิลปินสบัดแปรง
ทำลมหายใจมึงโรยริน เพราะคำกูชิงกระหน่ำแทง
มึงอาจรู้สึกเหมือนโดนยิง แต่ความเป็นจริงผิดอย่างแรง
และเสือกยังบอกว่าคนจริง กูยิงมึงดับอนาถแทน uh
หยุดจากงาน กูมาจุดบุษบา
สมองมันเริ่มสะดุด กูปิดสมุดแล้วดูดกัญชา uh
สุดจะมา อยู่กับบ้องมันต้องชะตา
กูเติมแล้วพิงพนัก หลับตาสักพักไปท่องนภา yeah
[Verse 4: JO$EPH]
กะลาแลนด์แม่งโคตรจะแดนสนธยา
ใครมี plan ไปขนกัญชา สนนราคามาแบบถมสภาจม
หลงในอาคม ขมกว่ายาแต่ไม่ใช่ยาดม
ทำมึงซม ฉงนในคารม ไม่สมกับวางทรง
มาหลอกถาม
ว่าปอดกูสกปรกหรือเปล่า ไม่ปลอดสาร
สงสัยว่าของแม่งโคตรจะเหนียวแบบตังค์ไม่ออกหาร
สองหลุมมันบอกชิวๆ แต่เสือกเป็นบ้าตอนดอกสาม
[Chorus]
ดื้อด้านเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง บึ้งหน้าเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง
พูดมากเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง รูดก้านเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง
เติมเต็มเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง เดินเกร็งเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง
โดนเล็งเดี๋ยวก็หรู่เรื่อง flow กระเด็นเอาซะหูเปื้อน