[Verse 1: Ağaçkakan]
İhmal et, vesaire
Beni boş ver; bir rivayet
Aklımdaki bana düşman
Barış olmayacak aramızda nihayet
Edeceğim Ankara'nın sokaklarına leş adımlarımla sirayet
Sen sadece seyret
Boyun eğmek; seçenek değil elbet
Radyolarda mayday
Ruhum kısa devre
Önemi olanların gereği yok artık
Keyfime değme
Buladım kapkara renge bu geceyi
Bahşetmeyeceğim denge(?)
Sanırım artık sanmayacağım
Size yakışan neyse, ne
Ciddiyim itirazım
Bana bir amaç ve gölge lazım
Bu karanlıktan ışık razı
Taş bağlayıp denize at itibarı
Yalan aynaların itirafı şiddetli ve geçimsiz bir iltifattır
"Özünde iyi biri" dersen siktir!
Bu ayan beyan bir iftiradır
[Nakarat: Türker]
Veryansın
İçin için kemiriyor nefsin dimi
Dünya dönsün
Aralanır kapıların belkiyle hep
Bırak aksın
Sıkışırsa kafesinde göğsün oğlum
Pişmanlık
Gözünden bırakıp acı bi tebessümle
Veryansın
Veryansın
Veryansın
Veryansın
[Verse 2: Harim]
Toprak olcak beden bedene ortak olcak kefen
Bu neyin iktidarı katkısız zaman cevapsız her sefer
Birliktelik anlamsız -kafamda kanlı neferler var
En nihayetinde ölümsüzlük dener yavşak beşer
Seni kandırılar inan dillerinde bismillah
Ya uyan ya gömül insan mezarlıklar istihdam
Böyle bir düzene demem inattan eyvallah
Guruldayan karnındadan sorumludur derler biznillah
Yitik dilinin istikbali bitik tribin işsiz halik
Yetim direnen iktidarın duyup bilimin mistik hali
Yitik dininin itibarı kulun tekinin ihtilali
Benimse gitti halim dalga dalga intiharım
[Nakarat: Türker]
Veryansın
İçin için kemiriyor nefsin dimi
Dünya dönsün
Aralanır kapıların belkiyle hep
Bırak aksın
Sıkışırsa kafesinde göğsün oğlum
Pişmanlık
Gözünden bırakıp acı bi tebessümle
Veryansın
Veryansın
Veryansın
Veryansın