Kendi kendime susuyorum
Yönsüz öncesiz duruyorum
Çantama bir ses koyuyorum
Bilmiyorum çünkü başka ne yapılır
Akşam oldu mu bilmem
Akşamdan kalan adam
Acısı öfkeye çalan
Ruhu incecik bir tel, tek bir vuruş yeter
Kendine bakar camda, görmez aksini
Bölüşmez sırrını evrenin
Bir gül dalı bir hoş seda
Fazlası yok aslında