[Intro]
We both
Grew up
Then went our separate ways
I still miss you so much
I could never understand, understand
[Chorus]
How could you leave me behind
Missing our childhood times
When we were one
(Ahh...)
[Verse 1: Akezyt]
Τα πρώτα σου κλάματα και τα πρώτα σου Σάββατα
Και τα πρώτα χαμόγελα με τα πρώτα σου σφάλματα
Σκανδαλιές και στον τοίχο πινελιές και ζημιές
Και ζωγραφιές και του λείπουν παιδικές αγκαλιές
Με αγαπημένες σειρές, που'χει λατρέψει να δει
Με παιδικά του παιχνίδια ένα χαρτί, μια κλωστή
Και το χαρτί, ήταν για να γράφει όσα δει
Να κρατηθεί ,απ'τη μόνη κλωστή που του'χει δοθεί
Είναι ένα ευαίσθητο παιδί που το'χουν στείλει θεοί
Μα με τη κάθε του πνοή, αποτελεί μια ντροπή
Έχει καρδιά, ψυχή, πυγμή και μια πελώρια κραυγή
Και προσπαθούσε να σωθεί με ένα σπασμένο σπαθί
Έχοντας πάνω του πληγές από την μάνα του, χθες
Και κουβαλά φρικτές σκηνές που το γεμίζουν ντροπές
Είναι ελλιπείς οι χαρές και αυτό είναι ποίηση αν θες
Ρίχνω φτωχές θολές ματιές και κρύβω τις μελανιές, ναι
[Chorus]
How could you leave me behind
Missing our childhood times
When we were one
(Ahh...)
[Verse 2: Akezyt]
Ποτέ δεν το κατάλαβα,αν μεγάλωσα, πάλευα και δοκίμασα
Μάλλον ωρίμασα και σκοτείνιασα
Ταχύτατα έκανα τα αδύνατα, δυνατά
Με δύο βήματα, πέρασα τα απίθανα κύματα
Δεν βοήθησες, πες μου που με οδήγησες, πες
Και τελευταία έχω αρχίσει να μετράω τις στιγμές
Έχω χίλιες κακές ναι και έχω τόσες σκηνές
Απ' τις τόσες φορές, δες είναι πολλές οι γραμμές
Και εγώ γράφω τα πάντα αδειάζω στο χαρτί μέχρι κάτω
Και έχω την τάση να κολλάω και να μην πάω παρακάτω
Και έχω την τάση να θυμώνω όταν πολύ νιώθω πόνο
Μόνο που βρίσκω τον εαυτό μου να οργώνω τον πόνο
Απ' τη πιπίλα στα παιχνίδια και από εκεί στην αλήθεια
Εγώ δεν γνώρισα παλάτια αυτά που λένε παραμύθια
Εγώ δεν γνώρισα χαρά, ούτε οικογένεια, ούτε γλυκά
Μάλλον απ'το χώμα θα βγήκα...
[Chorus]
How could you leave me behind
Missing our childhood times
When we were one
(Ahh...)