[متن آهنگ «لاو یو تو دث» از هومان]
دارم می بینم خل و چل بازیاتو که تو گوشیمه [؟]
چرا زودتر نفهمیدم
حتی تو همونم داری زوری میخندی
حسم بهت ماوراییه جا نمیشه
تو این اعداد توی این ارقام
همیشه منم که آخر دعوا
میگم بغلم کن بسه این حرفا
هیچ وقت مهم نبوده واست دردام
ولی الان مهم ترینی برام
بدم میاد از فاکینگ ایران لعنتی
چون با تو دیدم همهی شهراش
معلوم بود میلکی وی آسمون صحرا
درختا زنده بود آب رود جریان
میخندیدم با تو بیشتر از گنگام
معتاد تو شدم بیشتر از سنگام
گفتم راحت بخواب کسی نیست اینورا
مواظبمونن همه عقربا
آخرم بیدار موندیم کل شب و
آخه طمع داره بدن و لبات
رفتی تو وجودم شدی خود من و
فوبیام اینه که بذاری تنهام
هر چی گشتم ولی نبودی فرداش
اصلا پیدات نشد دیگه این اطراف
الان میخوابی کنار کی شبا؟
دوستت داره یا مثل خودت اداست؟
کاشکی بپرم از این خواب ترسناک
دیوونه من اصلا شوخی ندارم
میزنم خودمو میکشم همین الان
بیشتر از هر کسی تو می شناسی هومان رو
میدونی دیوونه تر از این حرفاست
وقتی که هممون جسد گاو و
تیکه تیکه میکنیم با همین چنگال
داری چه انتظاری از ادما
منم خب یکیشون بودم که رد داد
حبسم تو اتاق تاریک سردم
منتظرم کیه تاریخ مرگم
تار عنکبوت روی دیوار و سقفاست
بدون تو شده خونه وحشتناک
اگه یه درصدم شد دلت تنگ باز
کافیه بزنی بهم یه زنگ تا
به خودم برسم و پاشم از جام
بیام سریع بودی هر جای شهر
هومیم میگه نکن دیگه بهش فکر
به جا این کارا بکن با بچز حال
حال نمیده کسی به جز اون بهم داش
نمیده هیچی حسی که اون بهم داد
بچه ها دیدنش با یکی جانک
میخندیدن با هم دروغ بود ای کاش
میدونم تو هم دیدی منو با یکی دیگه
ولی نداشتم بهش احساس
فقط میخواستم در بیارم حرص باز
ولی تو که اصلا ندیدیم انگار
متنفرم از مغزم و فکراش
از این کمد لعنتی و پرکاش
اشک من نمیومد کردی تیک اف
رفتی از این شهر لعنتی تهران
جدی جدی نمیبینمت انگار
جدی نمیبینمت انگار
اصلا دیگه این دنیا رو نمیخوام
اصلا دیگه من هیچی رو نمیخوام
کل زمینو بهم بدی نمیخوام
Too many drugs تو رگم
انقد زدم خودم شدم کمیکال
دیگه نمیکنه باهام کسی حال
حتی ترکم کردن همه رفیقام
دخترم دنیامون عجیبه ما
واسه همین دوست دارم باشی همیشه باهام
هر لحظه ممکنه غریبه ها
بزننمون از توی سفینه ها
همین یه باره زندگی همین یه بار
بیا حسی که داریم رو ندیم به فاک
میخوام حتی اسکلتامونم تا ابد
هم دیگه رو بغل کنن زیر خاک