't Was al laat maar in Copacabana
Gaat 't leven ook 's nachts altijd door
En we dronken wijn op ons samenzijn
Waarna ik snel m'n hart verloor
Ik ontwaakte bij haar in de armen
En ze fluisterde "blijf toch bij mij"
Maar nu doet 't pijn hier alleen te zijn
Onze liefde ging veel te snel voorbij
refr.:
Ik denk vaak aan Carmen daar aan de blauwe zee
Als ik met haar ging dansen riep iedereen "ole"
Ik denk vaak aan Carmen daar aan de blauwe zee
Ik zal ze nooit vergeten, die nachten met z'n twee
Carmen, caramba, ole
Dag en nacht is ze in m'n gedachten
Afscheid nemen dat viel me zo zwaar
'k Zie nog steeds haar beeld wat me nooit verveeld
Ach was ik nu maar dicht bij haar
Duizend brieven heb ik al geschreven
Duizend keren vroeg ik "wacht op mij"
Wil je verder gaan, heb ik afgedaan
Maar een antwoord van haar is er nooit bij
refr.
Ik denk vaak aan Carmen daar aan de blauwe zee
Ik zal ze nooit vergeten, die nachten met z'n twee
Carmen, caramba, ole