Slechts eenmaal heb ik je gezien
We zaten in de trein
Je keek me aan
We keken en keken
Ontweken en keken
En keken weer door 't raam
Je knipte, voor de hele coupe
Onzichtbaar met je oog
Terwijl ik voor de conducteur
Met mijn kaart naarvoren boog
Je handen lagen gespannen
En roerloos op je dijen
En die stomme intercity
Die trein bleef maar rijen
Ik stond op, jij lachte
Ik dacht: "Wat heeft dit nu voor zin?"
Ik stapte uit, maar in gedachten
Stapte ik meteen weer in