YDELE HOOP
"Op zijde Ruth, zeide hi", zei de Heere,
Sprak er zijn Godinne, hij was desperaet
"Op zijde Ruth" zeide hi, zei de Heere,
Corridon door minne, als de sneeuw vergaet.
Met een vierich haken;
lief verlang ik nu
My eens te vermaken,
Silvia, met u alleen
Laet u schaepkens weyden want,
Hier staen klavers dicht;
Gaen wy ons vermeyden
Phoebus bergt zijn licht
Of ick daer dan kuste
Uwen rooden mont,
En met vreughde ruste
Op u borstje ront
Al mijn bitter lijden,
Al Mijn wreede pijn,
Sou door dit verblijden
Haest vergeten zijn.