Video Inquietude de Alejandro Martinez Alonso 2025 Lyrics Lyrics

Alejandro Martinez Alonso - Inquietude Lyrics

[Letra de "Inquietude"]

Son un ecosistema roto dende fóra
Un monumento privado de poder
Son un ecosistema roto dende fóra
Un monumento privado de poder

Unha mirada murcha atravesando espello
Cara contornos de monte raso
Un páramo descarnado
Quen pode salvarse alí dunha estampida do ego?

Afiei o coitelo nas miñas enxivas
E agora estoumo cravando, cravando
Cada vez máis fondo, cada vez máis dentro
Sentindo desprezo polo meu refuxio primario

Quen pode salvarse se cada minuto de soidade
Encerra unha choiva de golpes
Unha choiva de golpes, unha fervenza de bágoas

O berro de mil monos nunha noite sen lúa
O berro de mil monos nunha noite sen lúa

O berro de mil monos
O berro de mil monos
Son un monólito carente de potencia
Desafecto de paixóns, corrompido ata o núcleo
Cinco dedos, unha cara, e unha boca chea de mentiras
Un espírito fráxil enfrontando ao absoluto

Rezade unha oración polo círculo interno
Un vórtice na era da nada onde desgarrar a carne

Desgarrar a carne para atopar resonancias
Nunha festa de corvos e insectos luminosos
Desgarrar a carne para atopar resonancias
Nunha festa de corvos e insectos luminosos

Chagas nas mans, cáliz dun corpo vello
Chagas nas mans, cáliz dun corpo vello
Chagas nas mans, cáliz dun corpo vello
Chagas nas mans, chagas nas mans

[?]

Queda un iris negro repleto de urxencia
Poros arrepiados fronte ao fío do tempo
Queda un iris negro repleto de urxencia
Poros arrepiados fronte ao fío do tempo

Ao respirar mastigo po e hai unha separación
Dolorosa entre nós e o mundo
Ao respirar mastigo po e hai unha separación
Dolorosa entre nós e o mundo
Ao respirar mastigo po e hai unha separación
Dolorosa entre nós e o mundo
Ao respirar mastigo po e hai unha separación
Dolorosa entre nós e o mundo