refr.:
Als die kleine bank in 't park eens kon vertellen
Van wat zij zo alle dagen ziet en hoort
Zou ons menig zoet geheim ter ore komen
Maar gelukkig spreekt die kleine bank geen woord
Er staat, tussen struiken verscholen
Een bankje, aan velen bekend
Daar wordt menig kusje gestolen
En is 't geluk steeds present
Daar gaan, in de schaduw der bomen
De uren in vreugde voorbij
Daar komen de paartjes hun dromen
Want daar is de bank zelden vrij
refr.
Heb je, als je haren gaan grijzen
Je oudje nog steeds aan je zij
Dan ben je gelukkig te prijzen
Dus lach je tevreden en blij
Dan pak je je oudje heel even
En zeg je vol vreugde en dank:
" 't Geluk dat aan ons werd gegeven
Dat danken wij twee aan die bank"
Zou ons menig zoet geheim ter ore komen
Maar gelukkig spreekt die kleine bank geen woord