Video Alraa Pa Atahua Akalaky Balada Pra Pastanca Vakalaku de Aaapbipo Adarviroh 2025 Lyrics Lyrics

Aaapbipo Adarviroh - Alraa Pa Atahua Akalaky Balada Pra Pastanca Vakalaku Lyrics

Апошняя ноч над зямлёю
Каля мяне, як цень
Праходзіць да вадапою
Вольны лясны алень

Заўтра нічога ня будзе
Ляжу ў яры ля ракі
Куляю срэбнаю ў грудзі
Звалілі мяне паюкі
У полі абшар шырокі
А тут і вільгаць, і цень
Няма прасторы для вока
Лісьце аб'еш, алень!

Мне ж не зламаць рукамі
Я ж не магу стаяць
А там на гары, за кустамі
Родная хата мая
Сястра сядзіць пад калінай
Абляпілі «маскалікі» пень
Зрабі прасьвет у галінах
Лісьце аб'еш, алень!
Біўся з панамі нямала
На ўсіх наганяючы жах
Часамі – і без кінжала
З адною злосьцю ў руках
Дабрацца б да родных межаў
Пабачыць бы новы дзень
Дай глянуць на сьвет бязьмежны
Лісьце аб'еш, алень!
Цяпер і маніць ня трэба
Як слабасьць да сэрца дайшла:
Больш солі, больш хлеба, больш неба
Патрэбна яна была
І толькі волі вялікай
Я б за яе не аддаў
Зацкаваны, магутны, дзікі
Як я яе кахаў!

Каб хату пабачыць бедную
І неба, дзе бусел ляціць
Каб могілкі мог я ўгледзець
Дзе маці мая ляжыць
Пад мядовыя гівала гукі
Патаемны крык леляка
Склала каравыя рукі
Чакаючы з пушчы сынка
Апоўдзень над тымі капцамі
Сыта бубніць авадзень
Зламай крушыну рагамі!
Лісьце аб'еш, алень!

Біўся з панамі нямала
На ўсіх наганяючы жах
Часамі – і без кінжала
З адною злосьцю ў руках
Дабрацца б да родных межаў
Пабачыць бы новы дзень
Дай глянуць на сьвет бязьмежны
Лісьце аб'еш, алень!
Біўся з панамі нямала
На ўсіх наганяючы жах
Часамі – і без кінжала
З адною злосьцю ў руках
Дабрацца б да родных межаў
Пабачыць бы новы дзень
Дай глянуць на сьвет бязьмежны
Лісьце аб'еш, алень!
Цяпер і маніць ня трэба
Як слабасьць да сэрца дайшла:
Больш солі, больш хлеба, больш неба
Патрэбна яна была
І толькі волі вялікай
Я б за яе не аддаў
Зацкаваны, магутны, дзікі
Як я яе кахаў!

Зьнімі мяккімі губамі
Пярсьцёнак з рукі маёй
Там, пад старымі дубамі
Хата пад новай страхой
Ад пана адбіў дзяўчыну
Ад пана на белым кані
Схавалі мяне яліны
Хмыз, лесавыя пні
А ў сэрца другі ёй убіўся
Пакорлівы, добры, сьвяты
Я бачыў і адступіўся
Што возьмеш з авечак ты?
Зрабіў я, што пан у іх новы
(Й таго «Кабыздохам» завуць)
Дапамог канём і каровай
Няхай сабе ў міры жывуць
Пярсьцёнак жанчыне ў маністах
Аддай і пра сьмерць не крычы
Хай будзе сумленьне чыстым!
Хай сьпіць спакойна ўначы!
Цяпер і маніць ня трэба
Як слабасьць да сэрца дайшла:
Больш солі, больш хлеба, больш неба
Патрэбна яна была
І толькі волі вялікай
Я б за яе не аддаў
Зацкаваны, магутны, дзікі
Як я яе кахаў!
Пабачыць бы любыя вочы
Пакуль не пакрыў мяне цень
Не абмінай!
Варочай!
Лісьце
Аб'еш
Алень!

Біўся з панамі нямала
На ўсіх наганяючы жах
Часамі – і без кінжала
З адною злосьцю ў руках
Дабрацца б да родных межаў
Пабачыць бы новы дзень
Дай глянуць на сьвет бязьмежны
Лісьце аб'еш, алень!
Біўся з панамі нямала
На ўсіх наганяючы жах
Часамі – і без кінжала
З адною злосьцю ў руках
Дабрацца б да родных межаў
Пабачыць бы новы дзень
Дай глянуць на сьвет бязьмежны
Лісьце аб'еш, алень!