Maruxa era agricultora
E meteuse a atracadora.
O seu home era un borracho
E ela atracaba cun sacho.
O que sacaba atracando
Invertíao en contrabando.
Maruxa non tiña enmenda:
No declaraba a facenda
Os anos iban pasando
E ela seguía atracando
E volveuse algo despistada
E non se enteraba de nada
Foise máis alá de Fene
E atracou un banco de semen
E ó vender a mercancía
Deuse conta a policía.