Video Eita Ee Epeita Emeis de Akrovatis 2025 Lyrics Lyrics

Akrovatis - Eita Ee Epeita Emeis Lyrics

Είπα δεν ξανά τρώω τα
Νύχια μου
Χάνω ακόμα μια νύχτα μου
Την μερα μου ,μια δεύτερα μου ,δεν λέει τίποτα 
Αφού όλα μείναν ανεκπληρωτα και ανυπότα
Ανύποπτα τα χρόνια ναι, μα εγώ κάπου το έχασα
Αφού δεν γέλασα στο αστείο της ζωής
Η ώρα 3 κι και κατι εγώ σου γράφω αφού πλέον ρε δεν σου μιλάω
Κλεισμενος στο δωμάτιο δεν έχω που να πάω
Δύο ρούχα φοράω
Και την κάνω, τι να κάνω
Δεν τα καταφέρνω
Αφού ότι αγαπάω έμεινε ξένο ,ξεχασμένο, και ένα βλαμμενο , γράφει μουσική
Μπας και νιώσουνε αυτοί
Μπας και νιωσουμε μαζί
Τα μαύρα μου τετράδια μου δώσαν την φωνή
Και εγώ παιδί την είχα χάσει
Ενώ δεν ξέρω κάποιον να φοβάται μην με χάσει
Αφού θα με ξεχάσει
Μόλις πάρει αυτό που θέλει, έχει φάση ? Να με αδειάσει
Είμαι η ντροπη από τα μαύρα Δέκα χάδια στα σκοταδια έχω να δώσω
Δωσμου αγάπη δεν με νοιάζει με το πόσο θα με πληγωσεις ή να σε πληγωσω
Δεν έχω χρόνο να σε νιώσω

Βγαλε μου το ματι
Ο εφηβικος θυμος μου αλλαξε το μονοπατι που βαδιζαμε μοναχοι
Για δες πως καταντησαμε
Δεν λυσαμε το γορδιο δεσμο που μας φυλακισε
Και πηρε οσα αγαπησα μια μερα
Κανε το φιλι σου αερα και ασε με να ανασανω
Ασφυκτικα βλεμματα παρεκλυνουνε το πλανο που σχεδιαζα
Το μαυρο μου τετραδια εγινε η σχεδια για
Τα βραδια που ναυαγησα και με εσωσε
Η αγαπη μου με εδεσε με λανθασμενες σκεψεις
Πες μου ποσα θα πιστεψεις
Ποσο αντεχεις να παλεψεις στην παρανοια
Τα σωματα μας γινανε θερια και πισω απο τα γυαλια
Βλεπω τον κοσμο να με πνηγει
Η ιστορια μου συνθληβει τα βουρκωμενα σου ματια
Η καθιμερινοτητα μας μια μονιμη καταντια
Ελα παρε με απο δω μια φορα μια και για παντα
Ξερεις με τρομαζει ο κοσμος τους φοβαμαι τα σκοταδια
Καλα θαμενα μυστικα..
Καιει η καρδια μου 10 νυχτες,μακρυα απ'τα παιδια
10 δευτερες-κενες μοιαζουνε οι μερες-εφηβικη μου αγαπη πονος με διαπερνα
Δυσκολες μερες στα μπροστα μα προς τα πισω
Δεν γυρνω,στραβοπατηματα
Λαθος τα μηνυματα,διαβασαμε τον οιωνο αναποδα και σπασαμε στα 3
Κενος-ντροπη-κλειστος
Σε μια λουπα αστικη
Εγκλωβισμενος στον βωμο της απληστιας
Στα δυτικα καπου χανομαι,να βρω την ηρεμια μου για λιγο πριν με παρουνε
Οι δαιμονες μου χρονο μου φωναζουν πως δεν εχω
Και καταληγω να τρεχω,να προλαβω την ζωη
Μα με τα μουτρα παλι πεφτω
Ο μαλακας δεν ανοιγομαι..
Τα οσα νιωθω γραφω και οι γομες σου με σβηνουνε
Νοτες με τυλιγουνε,οι σκεψεις με γεμιζουνε και νυχτες δεν κοιμαμαι καθαρος
Εχω λερωσει την καρδια μου προφανως
Και δεν το βλεπω
2 αισθηματα ντροπης
Μια γυναικα πειρασμος,ενας αλκοολικος ρυθμος
Μια βολτα,περιμετρικα μεχρι το σκοτος της καρδιας μου να βρει φως
Και επειτα τι;
Επειτα σιωπη..επειτα ντροπη..επειτα κενος..επειτα κλειστο..επειτα εμεις..