Daar komen de schutters,
Met vaandels en met pluimen.
Zij lopen in de rij,
Zij kauwen op d'r pruimen.
Wat zijn ze in hun sas,
't Is of hun neuzen krullen.
Zij lopen in de pas,
Als lieve, zoete knullen.
Daar komen de schutters,
Zij lopen zich lam.
De mannetjesputters,
Van Rotterdam.
O wat een geschitter,
Wat maken ze lef.
Dat komt van de bitter,
En 't plichtsbesef.
De generaal die gromt,
En geeft de vent een lijpie.
Die op de vlakte komt,
Met 'n sigaar of pijpie.
Maar schutters zijn zo gaar,
Ga ze niet koejeneren.
Ze stoppen d'r sigaar,
In d'loop van hun geweren.
Daar komen de schutters,
Zij lopen zich lam.
De mannetjesputters,
Van Rotterdam.
O wat een geschitter,
Wat maken ze lef.
Dat komt van de bitter,
En 't plichtsbesef.
Wanneer de generaal,
De troep gebiedt te zwijgen.
Dan roept er een brutaal,
Kijk jij maar naar je eigen.
Jij kan, wat mij aangaat,
Wel naar de donder lopen.
Als jij zo'n toon aanslaat,
Kom 'k nooit jouw kaas weer kopen.
Daar komen de schutters,
Zij lopen zich lam.
De mannetjesputters,
Van Rotterdam.
O wat een geschitter,
Wat maken ze lef.
Dat komt van de bitter,
En 't plichtsbesef.
De schutter is 't beeld,
Der Nederlandse natie.
Maar dat 'm dat verveelt,
Dat merk je aan zijn facie.
Nooit heeft 'ie bloed vermorst,
Liefst staat hij naast zijn wapen,
Voor vaderland en vorst,
Een uur of drie te gapen.
Daar komen de schutters,
Zij lopen zich lam.
De mannetjesputters,
Van Rotterdam.
O wat een geschitter,
Wat maken ze lef.
Dat komt van de bitter,
En 't plichtsbesef.
Daar komt de schutterij
Met vaandels en met pluimen
Ze lopen in de rij
En kauwen op hun pruimen
Wat zijn ze in hun sas
't Is of hun neuzen krullen
Ze lopen in de pas
Als lieve zoete knullen
Een schutter is een man
Die 't niemandal kan bommen
Durf jij, vraagt de sergeant
Hier zonder schoenen kommen
Dan antwoordt hij beleefd
Sergeant ben jij bekrompen
Als ik geen schoenen heeft
Dan schutter ik op klompen
Wanneer de generaal
De troep gebiedt te zwijgen
Dan roept er een brutaal
Kijk jij maar naar je eigen
Jij kan wat mij aan gaat
Wel naar de donder lopen
Als jij zo'n toon aanslaat
Kom 'k nooit je kaas weer kopen
De schutter is het beeld
Der Nederlandse natie
Maar dat hem dat verveeld
Dat zie je aan zijn facie
Nooit heeft hij bloed vermorst
't Liefst staat hij naast zijn wapen
Voor vaderland en vorst
Een uur of drie te gapen
(c) Koos Speenhoff