De wind waait oet t Noorden
En de koale bomen, boegen langsoam mit
De regen vaalt in vloagen
Zuikt zok de juuste weg, dij e aaltied vint,
De moan brekt deur de wolken
In n swaarde lucht, dunder holdt nait op
Mor de minsen dij der nait meer binnen
Ze kleuren nog de foto’s in mien kop
Refraain:
Stilstoan bie de minsen dij je veurgoan
Bie n pa, n moeke, n man, n vraauw, n kind
Stilstoan in de regen
Stilstoan in de wind
Doe wolt nog zoveul zeggen
Mor tied doarveur was veul te kört
En doe wolt nog zoveul vroagen
Mor dien stem is nait meer heurd
Doe wolt nog zoveul soamen doun
Mor ales is al doan
Het ainege wat overblift
Is of en tou even stil te stoan
Refraain.