"Özür dilerim" çiçekleri, bir felaket daha
Bir bardak kırdım, sen de temizledin
Sonrasında ne yapmam gerektiğini kimse söylemedi
Halının altına süpürülmüş parçalarla
Şimdi yatağı toplamayan biriyle yatıyorum
Ama beni asla incitemez, onu kafamın içine almıyorum
Hiçbir şey kutsal değil ve hiçbir şey doğru hissettirmiyor
Sanırım sana fazla sıkı tutundum
Artık aptal değilim
Beni kapıda durduruyorsun
Elini silah şekline getiriyorsun
Herkese yalan söylüyorsun
Tüm hafta sonu içtim, yeni bir tavan buldum
Asla sevemeyeceğin birine dönüştüm
Ama yanımda uyudun o yüzden endişеlenmemiştim
Fişi çekmеk için çok bekledin
Şimdi sırlarını saklıyorsun, ekşi şiirlerini
Benimle alakalı yanlış her şeyin ansiklopedik bilgisini
Ama, tanrım, çok pasifsin, bu kanında mı var?
Sevdiğin hiçbir şey için savaşmazsın
Beni artık korkutmuyorsun
Beni kapıda durduruyorsun
Ağızını güneş yapıyorsun
Herkesi yutuyorsun
Ama asla beni bulmana izin vermeyeceğim
Altımdaki toprağı tuzlayacağım
Çürük küçük kalbinin her parçasını yiyeceğim
Hayatta olmam senin suçun
Ölmek istemem senin suçun
Ama bu dünyayı sevmeyi öğreneceğim
Ekimin kızı olmayacağım
Ellerini dua eder gibi uzat
Söyle, bunun neresi adil?
Bir gün tüm bu hüznü taşıyacaksın
Ama ne bu gece ne de yarın
Bir gün sahip olduğun şeyi özleyeceksin
Ve çok acıtacağım
Çünkü tekrar sana uzanmadan önce kendi elimi keserim
Yağmuru kapının dışında tutuyorsun
Kalbimde ise yağıyor ve yağıyor
Bana nasıl aşık olup, nasıl bittiğini anlat
Senin için hiçbir şeyim kalmadı
Üzüntüye batıyorum
Bu sefer seni hayal etmeyeceğim, tertemiz bir zihnim olacak
Tanık koruma, 51-50
Aramayı yapmak için sabırsızlanıyordun
Bana sakinleştirici ver, suçlu hissetmeye gerek yok
Sorumlu olacağın hiçbir şey yok