Te Haerlem in den Houte -keert de molenaer om-,
daer woont een meysken stoute.
Om en om en wederom en keert de molenaer om.
Dat hoorde ener knape -keert de molenaer om-,
die woud by 't meysken slapen.
Om en om en wederom en keert de molenaer om.
"Als mijn moeder dat wiste" -keert de molenaer om-,
"sy sloot my in een kiste".
Om en om en wederom en keert de molenaer om.
"Men sal uw moeder schenken wijn" -keert de molenaer om-,
"sy sal soo wel te vrede sijn".
Om en om en wederom en keert de molenaer om.