Ghy sotten ende sottinnekens, ghy meyskens also net,
al sydi sot van sinnekens, ghy hoort doch altemet;
wat dinghe dat u let?, ghy clappaerts ende clappeyen,
die haren clepel breyen en die den sotten leyen,
in weelden met ons reyen; ghesellekens, wacht u ghy;
alser die boonen bloeyen, ghy coemt hem veel te by.
Aechten ende Nelleken die, met den koers beroct,
besoecken aent cappelleken al daermen kermesse hot,
ende so payen sy den sot; Hanneken ende Lijsken
sy singhen gelijck een cijsken, sy volgen met een rijsken,
dan gaen sy met een wijsken, en spelen ghingen sy,
alser die boonen bloeyen, ghy coemt hem veel te by.
Dan isser menich polleken so aerdich op den tre,
sy draghen een silver dolleken, een mesken fraey van sne,
ende een bonten calierken me; dan trouwen sy een motteken,
oft eenghebroken potteken, sy torten so lief int rotteken,
men vint so menich sotteken, al segghen die lieden: "tfy!",
alser die boonen bloeyen, ghy coemt hem veel te by.