Nooit was je de mijne, noch zul je ooit
Veronderstel ik, de mijne zijn.
Een paar woorden, een toenadering
Zoals in de bar onlangs, dat is alles.
Het is treurig moet ik zeggen.
Maar wij, Kunstenaars
Kunnen soms door concentratie
Ons een haast werkelijk genot verschaffen,
Het duurt natuurlijk nooit lang.
Zo had ik dan in de bar onlangs - nog
Sterk geholpen door de genadige drank -
Een volmaakt erotisch half uur.
En het lijkt me dat jij het begreep,
En opzettelijk wat langer bleef.
Dat was heel noodzakelijk.
Omdat ik ondanks
Al mijn inbeeldingskracht en de toverkracht van de alcohol
Toch jouw lippen moest kunnen zien,
Jouw lichaam naast mij nodig had.