Stel je voor: ik speel een avond
Voor het Nut van Wormerveer
En midden in een komisch nummer
Stort ik op de buhne neer
Het publiek, nog niets vermoedend
Denkt: alweer een gave grap
En wat valt die man behendig
Kostelijk! Maar dan komt de klap
Na vijf minuten van verwarring
Verschijnt er voor het doek een heer
En die zegt: ik deel u mede
Paul van Vliet is niet meer
Bewaart uw kalmte, lieve vrienden
Ik vraag u allen op te staan
Laten wij 't Wilhelmus zingen
En dan uit elkander gaan
Het publiek verheft zich zwijgend
Zingt het volkslied vast in As
Op zichzelf al indrukwekkend
Maar daarna begint het pas
De tv wordt onderbroken
En vervuld van diepe smart
Laat de NOS het beeldscherm ledig
Slechts muziek en verder zwart
Dan volgt een Nationaal Programma
Op Nederland 1 en Nederland 2
Feiten, meningen en commentaren
Op mijn werk als cabaretier
Alle vlaggen vliegen halfstok
De verslagenheid is groot
En op alle radiozenders
Hoort men Bach en Ases Tod
In de dagen die dan volgen
Trekken in een lange rij
Om een laatste groet te brengen
Duizenden aan mij voorbij
En omdat zo'n volksverhuizing
't Ganse land ontwrichten kan
Is de hele zaak in handen
Van de firma Neckermann
Rondom mijn Chapelle Ardente
(Het is een nagebouwd toneel)
Wordt de dodenwacht betrokken
Door het technisch personeel
Wie niet op tijd bij de bloemisten
Naar een laatste hulde zocht
Vindt op de deur daar onveranderlijk
Het bordje: 'kransen uitverkocht'
Een stukje trekt vooral de aandacht
Op de grote bloemenzee
Een eenvoudig bosje rozen
En de tekst die deelt ons mee
Dank voor schitterende kleinkunst
Namens 't Nederlands publiek
Jij zal in ons blijven zingen
Met je teksten en muziek
Menig rouwdienst wordt gehouden
En men leest dan in de kerk
Van het altaar of de kansel
Voor uit mijn verzameld werk
Menig criticus pleegt zelfmoord
Die iets in mijn nadeel schreef
Omdat hij nooit meer kan herstellen
Wat hij aan mijn kunst misdreef
Alom vormt men in den lande
Dadelijk actiecomites
Die in de RAI tezamen komen
Op initiatief van de Ouwe Drees
Men besluit bij aclamatie
Dat er later op de Dam
Een tweede monument zal komen
Een metershoge Bronzen Bram
Op de dag van mijn begrafenis
Is de hemel stralend blauw
Een vreemde stilte heerst in Holland
Dag van nationale rouw
Uit alle delen van het vaderland
Is men vroeg van huis gegaan
Om straks bij mijn laatste rustplaats
Niet al te achteraan te staan
Duizenden verkeersagenten
Moeten worden ingezet
Om de massa te bedwingen
Die zich in beweging zet
Commissaris Van der Meulen
Van Verkeersbrigade Noord
Spreekt later desgevraagd in Brandpunt
Van een absoluut record
Zelfs bij de top van Bollenzondag
In juni van het vorig jaar
Zag men, zei hij, zoveel mensen
Op geen stukken bij elkaar
Aan de groeve slechts twee sprekers
De minister-president
Hij draagt voor uit Majoor Kees
Die hij geheel van buiten kent
Daarna zingt de burgemeester
Van mijn eigen stad Den Haag
Bij het zakken van de kist
O, o, o, wat kan ik laag
Dan verspreiden zich de mensen
Het is een ongehoord gezicht
En het bus- en treinverkeer
Blijft nog dagenlang ontwricht
In de dagen die dan volgen
Ja, men weet niet wat het is
Komen steeds weer de gesprekken
Terug op mijn begrafenis
Een verlamming treft de natie
Iedereen doet weken niks
Dan doet het Convent van Kerken
Een beroep op Beatrix
Lees haar koninklijke boodschap
'Het is een donk're tijd geweest
Maar laten wij ons nu verheffen
Ga weer aan 't werk en in zíin geest'
Langzaam richt het volk zich op
En men gaat weer aan het werk
Gedragen door mijn idealen
Herrezen een en samen sterk
En dit Nationaal Reveil
Neemt alras de overhand
Allen willen vriendschap sluiten
In de stad en op het land
Krakers trekken uit hun panden
Drugsgebruikers krijgen spijt
Surinamers sluiten vrede
Met de blanke minderheid
Zo zit ik wel eens wat te denken
Aan die dag dat ik verdwijn
Ik hoop dat ik het mag beleven
Mijn dood? Dat al het einde zijn